یادم هست یک زمانی کلاس بازیگری تئاتر می رفتم ، استاد بیچاره پیرش در آمد از بس که به ما گفت «وقتی رفتید رو صحنه به خودتان تلقین کنید که هیچ ببیننده ای تو سالن نیست ، درست عین تمرینامون و ...»
امروز خانمی را دیدم که روی پله اتوبوس بی آر تی نشسته بود ، از آنجا که جلوی پله های جلو شیشه ایست و هم قد ماشینهای سواری، اکثر سرنشین های ماشین های شخصی در کف منظره بودند.
جریان از این قرار بود که خانم غرق در آیینه آرایشش مشغول کرم مالیدن بود و سایر مسائل آرایشی بود که زیاد بنده سررشته ندارم، تازه ایشان چنان با اعتماد به نفس مشغول کارش بود که خیل چشمهای متعجب زل زده اثری در حالت چهره ایشان نداشت که حاکی از این مطلب بود که «داریم پیر می شیم ها!!!»
حال به نظر شما:
1- پیر شدن خانم ها برایشان خیلی مهم است و اصلا هیچ چیز دیگری را نمی بینند
2-این خانم قبلا بازیگر تئاتر بوده است
3-خانم ها اصلا کسی را داخل آدم حساب نمی کنند
4-آرایش کردن در اتوبوس در حال حرکت از نشانه های مهارت اجتماعی است
اینکه بعضی اقایون هنوز اعتماد به نفس بالای بعضی خانم ها را ندیده می گیرند
پاسخحذفو کنجکاوی شدید اقایون