ماجراهای من و رویا خانم

مدت هاست رویای جایی در سرم هست
جایی که تعداد صندلی های مترو بیشتر از مسافرانش باشند
جایی که کسی از عقایدم نپرسد
جایی که تمام مشغله فکری روزانه ام انجام وظایف شغلی ام باشد

پ.ن: کاش می شد هر جا که می ری اونایی رو هم که دوست داری ببری